yazı komple beraber geçirmemizden sonra okula dönüş vakti gelmişti. bir yandan okul bir yandan iş idare ediyordum. yağmur'da işe girmişti. o da benimle aynı firmada farklı bir mağazada çalışıyordu. okuldan sonra sürekli eminönü veya sirkeci'ye gider oralarda vakit geçirirdik. hatta bazen oradan çıkar vapura biner kadıköy yapardık. hatta bu kez işi daha ileri noktaya taşımıştık. 29 ekim günü çalıştığım partinin bir etkinliği vesilesiyle beraber günübirlik ankara'ya bile gitmiştik. hayatımda geçirdiğim en güzel günlerden bir tanesiydi sanırım. ciddi ciddi ilerisi için planlar yapmaya başlamıştım hatta o da sanırım aynı şeyi düşünmüş olmalı ki üniversite ve yüksek lisans sonrası acaba evlenir miyiz diyordu. tabi bu durum bazen ilişkimize ciddili etki etmiyor değildi. bazen aşık çift olmaktan çıkıp adeta evli karı kocaya dönüyorduk. tabi çok şükür aman aman uzun sürmüyordu. en azından beraber geçirdiğimiz yılbaşı sonrası bunu çok net anlayacaktım. ilk kez yeniyıla beraber girecektik. her zaman gittiğimiz pub'a gittik. normalde daha başka yerler de tercih edebilirdim lakin oranın bizim ilişkimiz açısından yeri farklıydı. yeni yıla girdikten sonra ona seninle beraber girdiğim ilk yılbaşı ve son olmayacağı kesin, belki bir 10 sene sonra 3 kişi gireriz ha ne dersin aşkım dedim. duygulanmıştı ve etkilenmişti. devamında öpüşmeye başladık ve sonra omzuma sarıldı. iyi ki varsın cem. seni çok seviyorum aşkım dedi. o anda ölsem sanırım gram acı hissetmezdim ya. bir müddet yine oturduk ve sonra çıkıp moda'ya gittik. sabahın ilk ışıklarında stadın oraya gelmiştik. ikimizin de kutsal mekanıydı orası. stadın yanından geçip metrobüse varmıştık. incirli de onu bırakıp yoluma devam ettim. eve geldim ve uzunca bir süre uyudum. bir yandan da finaller yaklaşıyordu ve ders çalışmam lazımdı o yüzden okul harici pek görüşemedik o sırada. finaller bittikten sonra dünyanın en özgür insanıydım tabi artık. bir yandan da doğum günüm yaklaşıyordu. güzel bir gün için yeniden hazırdım veya hazırdık